تبدیل مجدد در فایبر Tm:ZBLAN
شکل 6: طرح سطح یون های تولیوم (Tm3+) در فایبر ZBLAN، نشان می دهد که چگونه تحریک با لیزر 1140 نانومتری می تواند منجر به فلورسانس آبی و انتشار لیزر شود.
مفهوم لیزر فایبر برای تحقق لیزرهای تبدیل رو به بالا مناسب‌تر است، زیرا این لیزرها اغلب باید روی انتقال‌های لیزر نسبتاً «دشوار» عمل کنند که به شدت پمپ‌های بالایی نیاز دارند. در لیزر فایبر، چنین شدت پمپ های بالایی را می توان به راحتی در طول طولانی حفظ کرد، به طوری که راندمان افزایش قابل دستیابی اغلب باعث می شود که حتی در انتقال های کم بهره نیز کار کند.
متداول ترین الیاف فعال الیاف سیلیکا هستند که بر اساس شیشه سیلیس ذوب شده تا حدودی تغییر یافته اند. با این حال، سیلیس به طور کلی برای لیزرهای فایبر ارتقاء تبدیل مناسب نیست زیرا طرح تبدیل بالا به طول عمر نسبتاً طولانی سطوح الکترونیکی متوسط نیاز دارد و چنین طول عمرهایی در فایبرهای سیلیسی به دلیل انرژی نسبتاً بزرگ فونون شیشه سیلیکا (→ انتقال چند فونونی) اغلب بسیار کم است. ). بنابراین، بیشتر از الیاف فلوراید فلزات سنگین خاص مانند ZBLAN (یک فلوروزیرکونات) با انرژی فونون کم استفاده می شود.
احتمالاً محبوب‌ترین لیزرهای فایبر مبدل بر پایه الیاف دوپ شده با تولیوم برای تولید نور آبی (شکل 6)، لیزرهای دوپ شده با پراسئودیمیوم (احتمالا با کدوپینگ ایتربیوم) برای خروجی قرمز، نارنجی، سبز یا آبی، و لیزرهای دوپ شده با اربیوم سبز هستند.
برای جزئیات بیشتر به مقاله در مورد لیزرهای افزایش تبدیل مراجعه کنید.
دیدگاهتان را بنویسید